Ο Βιολονίστας

Η μουσική κι έρωτας πλανάτε

η μοίρα των αγγέλων υμνείται
σιγή βιολιού ακούγεται
κι όλα χάνονται, στου δοξαριού τον ήχο

 Με το βλέμμα να πλανάτε

στο δωμάτιο της πανδαισίας του
χαμογελάει στην οπτασία του
στο κάθισμα της πρώτης σειράς

 Ερωτική φαντασία προβάλετε

αφήνοντας  τον ήχο του βιολιού του να ξεχυθεί
παίζοντας  την μελωδία της ψυχής
που του προσφέρει εκείνη η ερωτική στιγμή

 Το δοξάρι κυλάει μαλακά

στο μόνο βιολί που ξέρει
ναι παίζει καλά
από ονειρική μουσική
ξεχειλίζοντας τις νότες του σπαρακτικά
γιατί γνώριζε πως έπαιζε για  τελευταία φορά

 Παίζοντας για την αθάνατη αγαπημένη

έτσι όπως ήξερε μονάχα εκείνος
κάθε φορά
Ο Βιολονίστας δεν ξανάπαιξε
και ο Ιων  γνώριζε

Π.Σ. 12 Απρίλιος 2013

Εμπνευσμένο από το βιβλίο του  κ.Κώστα Καρακάση ο Βιολονίστας  Πίσω >>>>